चौधरी ग्रुपको दादागिरी : यस्तो सम्म गर्न पछि परेन ?

रोशन कार्की काठमाडौं । एभरेष्ट बैंकको टेकु शाखामा १८ करोड रुपैयाँ स्रोत नखुलेको रकम बिनोद चौधरीका नाममा भेटिएपछि हंगामा भएको सो विषयलाई सो समुहले भित्रभित्रै मिलाएको समेत गोप्य स्रोतले जनाएको छ । अनुसन्धान गर्दै जाँदा त्यो रकम चौधरीले भारतमा वाईवाई, डाल्डा घ्यु लगायतका वस्तु बिक्री गरेर ल्याएर राखेको पत्ता लागेपछि शक्तिकेन्द्रको आडमा चौधरीले भित्रभित्र सो अबैध रकमको मुद्दालाई मिलाएको आरोप समेत उनीमा लागेको छ । तत्काल कर र जरिवाना सहित ५ करोड रुपैयाँ चौधरीले तिर्नुपर्नेमा सो रकम नतिरी पैसा आफ्नो बैद्यानीक खातामा सारेको समेत स्रोतले भन्यो ।

यो मुद्दा उठाउने र कारवाही गर्ने राजस्व अनुसन्धानका प्रमुख र सम्बन्धित निकायका कर्मचारीलाई रकम दिएर मिलाएको थियो । चौधरीको सो बैंक खाताबारेमा गोप्य सूचना दिएका उनका एक कर्मचारी छतबाट खसेर निधन भएको झुटो विवरण प्रहरीमा पेश गरेर मुद्दालाई मिलाएको आरोप समेत चौधरीमाथी लागेको छ । सो विषयलाई कानुनी रुपमा ‘आत्महत्या’ भन्दै मुद्दाको फाईल बन्द गराएको पाईएको छ । नेपालको वाणिज्य क्षेत्रमा प्रख्यात रहेको चौधरी ग्रुपले रकम असुल्नका लागि निर्दोष व्यक्तिलाई आफ्नो घरमा बन्दी बनाउने गर्छ भन्दा जो कोहीलाई पत्याउन मुश्किल पर्छ । तर नेपालका ४४ ओटा मानवअधिकारवादी संस्थाको साझा सञ्जाल मानवअधिकार सन्धि अनुगमन समन्वय समितिको स्थलगत अध्ययन टोलीले यस सम्बन्धमा गरेको अनुसन्धान पछि यही तथ्य फेला पारेको थियो । चौधरी ग्रुपले एक व्यक्तिलाई ५७ दिनसम्म निजी हिरासतमा राखेको समेत फेला परेपछि सो आत्महत्या नभई हत्या भएको ठहर समेत विभिन्न अनुसन्धान संघसस्थाले गरेको थियो । पैसाको रवाफका कारण यो समाचारलाई कुनै मिडियाले प्राथमिकता दिएको थिएन । चौधरी ग्रुपद्वारा ५७ दिन बन्धक बनाइएका भारतीय नागरिक लक्ष्मीकान्त शर्मा सम्बन्धी मानवअधिकार संन्धि अनुगमन समन्वय समितिले स्थलगत अध्ययन प्रतिवेदन २०६३ तयार पारेर सार्वजनिक गरेको थियो । सो समितिले घटना भएको स्थान ललितपुरको हरिसिद्धिको माउण्टभ्यू कोलनी र जिल्ला प्रहरी कार्यालय हनुमानढोकामा गएर अनुसन्धान गरेको हो । यस घटनामा चौधरी ग्रुपले लक्ष्मीकान्तलाई ५७ दिन निजी हिरासतमा गोप्य रुपमा बन्धक बनाएर राखिएको पाइएको विवरण सार्वजनिक गरेको थियो । लक्ष्मीकान्तलाई प्रहरीले पक्राउ गरी चौधरी ग्रुपलाई बुझाएको आरोप समेच सो समितिको प्रतिबेदनमा उल्लेख छ । घटनामा चौधरी ग्रुपका अध्यक्ष बिनोद चौधरी, महेशराज पन्त, जीपी साह, मोहन ओझाको महत्वपूर्ण हात रहेको समेत प्रतिबेदनमा उल्लेख छ । खासगरी चौधरी ग्रुपको ज्यादतीप्रति प्रशासन मौन रहेको र घटनाका तथ्यहरुले चौधरी ग्रुपलाई प्रहरीले सघाएको आरोप समेत देखिन आएको उल्लेख छ । चौधरी ग्रुपले प्रहरीलाई बुझाएका शशिकान्तलाई रकम हिनामिनाको आरोपमा पक्राउ गरी २७ दिन बिना पूर्जि प्रहरी हिरासतमा राखेर यातना दिई भदौ ४ गते मात्र मुद्दाको प्रक्रिया शुरु गरेको थियो । चौधरी ग्रुपले लक्ष्मीकान्तको उपचारका लागि नर्भिक अस्पतालबाट दुईजना चिकित्सकलाई गोप्य रुपमा प्रयोग गरेको तर तिनको नाम सार्वजनिक नगरेकोले यो घटनामा नर्भिक अस्पतालको पनि अप्रत्यक्ष रुपमा संलग्नता रहेको समेत देखिन आएको प्रतिबेदनमा उल्लेख छ । ललितपुरको सानेपामा गणपति किराना पसल सञ्चालन गर्दै आएका भारतको जयपुरका ५६ वर्षीय लक्ष्मीकान्त शर्मालाई उनका छोरा शशिकान्त शर्माले ५० लाख ५० हजार हिनामिना गरेको आरोपमा चौधरी ग्रुपले २०६३ असार ११ गतेदेखि ०६३ भदौ ४ गते रातिसम्म निजी हिरासतमा राखी बन्धक बनाएको थियो । चौधरी ग्रुरुपको आग्रहमा जिल्ला प्रहरी कार्यालय ललितपुरले लक्ष्मीकान्तलाई उनको सानेपास्थित डेराबाट २०६३ असार ९ गते पक्राउ पूर्जि बिना पक्राउ गरी त्यसको पर्सिपल्ट अर्थात असार ११ गते चौधरी ग्रुपलाई जिम्मा लगाएको थियो । प्रहरीले चौधरी ग्रुपलाई जिम्मा लगाएपछि चौधरी ग्रुपद्वारा हरिसिद्धिस्थित माउण्टभ्यू रेसिडेन्ट्सको २९ नम्बरको घरमा लक्ष्मीकान्तलाई ५७ दिन गोप्य रुपमा बन्धक बनाएको थियो । उनी चौधरी ग्रुपमा वरिष्ठ क्यासिएरको रुपमा कार्यरत रहेका लक्ष्मीकान्तका छोरा २९ वर्षीय शशिकान्त शर्मा चौधरी ग्रुपको ५० लाख ५० हजार हिनामिना गरी भागेको आरोपमा चौधरी ग्रुपको तर्फबाट त्यहाँका कर्मचारी मोहन ओझाले शशिकान्तलाई पक्राउ गर्नका लागि २०६३ असार १८ गते जिल्ला प्रहरी कार्यालय ललितपुरमा उजुरी दिएका थिए । यही उजुरीका आधारमा प्रहरीले शशिकान्तको खोजीका लागि ०६३ असार २० गते वारेन्ट जारी गरेको थियो। आत्महत्या कि हत्या ? तत्कालको समयमा उपत्यका अपराध अनुसन्धान शाखामा केरकार गरिएको बेला शशिकान्तले आफूले चौधरी ग्रुपको रकम हिनमिना नगरेको र दुई पटक गरी ६० लाख रुपैयामा चौधरी ग्रुपका कर्मचारी विष्णु महेश्वरीलाई दिएको बयान दिएका थिए । उपत्यका अपराध अनुसन्धान शाखाका एसपी केशवप्रसाद अधिकारीका अनुसार, शशिकान्तको बयानलाई आधार मानेर प्रहरीले विष्णु महेश्वरीलाई पक्राउ गरी केरकार गरिरहेको थियो । केरकारको क्रममा ०६३ भदौ ४ गते विष्णु महेश्वरीले जिल्ला प्रहरी कार्यालय हनुमानढोकाको चौथो तल्लाबाट हामफालेर आत्महत्या गरेको जनाइएको छ । यद्यपि डा. हरिहर वस्तीद्वारा हस्ताक्षरित पोष्टमार्टम प्रतिवेदनमा मृतक विष्णु महेश्वरीको टाउको, छाती र पेटमा चोट लागेको उल्लेख छ । मानवअधिकारवादीले प्रहरी कब्जामा रहेको व्यक्तिको मृत्युलाई आत्महत्यामा मात्र सीमित गर्न नसकिने र त्यसमा प्रहरीको यातना र लापरवाही पनि जिम्मेवार हुने बताएको थियो । नाजवाफ चौधरी ग्रुपः समिति : लक्ष्मीकान्तलाई किन थुन्नु भएको ? चौधरी : थुनेको होइन, उहाँको अनुरोधमा पाहुनाको रुपमा राखिएको । समितिः पाहुना बसेको ठाउँमा किन टेलिफोन काटेको त ? चौधरी : अँ अँ । समिति : डेरा भएको मान्छे तपाईको घरमा ५७ दिन कसरी पाहुनाको रुपमा बस्न आउँछ ? चौधरी: त्यो त थाह भएन । समिति : कति दिन राख्नु भयो ? चौधरी : रेकर्ड हेर्नुपर्छ । समिति : लक्ष्मीकान्तको पसल किन बन्द गर्नु भएको ? चौधरीः हामीले होइन, प्रहरीले ग¥यो होला । (हेर्नुहोस महेशराज पन्त र जीपी साहको बयान पृष्ठ ११.) चौधरी ग्रुपका व्यवस्थापक महेशराज पन्त र जीपी साहले मानवअधिकार टोलीले सोधेका धेरै प्रश्नको उत्तर दिएनन् । अपुरो र अर्ध उत्तर दिएर घटनालाई ढाकछोप गर्नमा तिनको समय बितेको थियो । तर चौधरी ग्रुपले यसरी निजी हिरासतमा लक्ष्मीकान्तलाई बन्धक बनाएको थाह पाएर पनि प्रहरीले भने रहस्यमय मौनता देखाएको छ । ५७ दिन लक्ष्मीकान्तलाई बन्धक बनाउने र उनको पसलका सामान जफत गर्ने चौधरी ग्रुपको कार्यकलापप्रति प्रहरीले पुरै वेवास्ता गरेको छ । तत्कालिन ललितपुरका एसपी माधवप्रसाद नेपालले अनौपचारिक जानकारीका आधारमा मात्र कारवाही अघि बढाउन कठिन हुने बताए भने उपत्यकाका एसपी केशवप्रसाद अधिकारीले सो बारेमा कुरा गर्न लाग्दा ललितपुरका एसपी माधवप्रसाद नेपालसँग सम्पर्क हुन नसकेको गुनासो गरेको समेत प्रतिबेदनमा उल्लेख छ । यता चौधरीको यस्तो रबैयाको बारेमा जानकारी भएका मिडियाले पनि यस बारेमा समाचार सम्प्रेषण गर्न नसकेको गुनासो गरिएको छ । लक्ष्मीकान्तलाई मुक्त गर्ने बेला केही मिडियाले लक्ष्मीकान्तको भनाईको भिज्युअल रेकर्ड गरेको पाइयो तर केही मिडिया बाहेक अधिकांशले सो सम्बन्धी समाचार सम्प्रेषण नगरेको समेत प्रतिबेदनमा उल्लेख छ । भारतीय राजदुतावासको जवाफ भारतको जयपुरबाट शशिकान्तलाई नेपाल ल्याउनका लागि सहयोग गरेको आरोप लागेको भारतीय राजदुतावासले भने सो आरोपलाई अस्वीकार गरेको छ । नाम उल्लेख नगर्ने शर्तमा दुतावासका एक अधिकारीले मानवअधिकारकर्मीसँग आफ्ना नागरिकलाई नेपाल ल्याएर कारवाही गराउन भूमिका नखेलेको बताए । उनका अनुसार, राजदुतावासले विष्णु महेश्वरीको प्रहरी हिरासतमा भएको मृत्यु, शशिकान्तमाथिको मुद्धा र लक्ष्मीकान्तलाई बन्धक बनाइएको बारेमा आवश्यक जानकारी गराउन परराष्ट्र मन्त्रालयमा पत्राचार गरेको छ । दुतावासले यस घटनालाई गम्भीरतापूर्वक लिएको जनाएको छ । धेरै कुरा अनुसन्धानको चरणमा रहेकोले औपचारिक रुपमा जानकारी दिन नमिल्ने दुतावास स्रोतले जनाएको छ । सरोकारवालाको बयान जस्ताको तस्तै भरतसिंह धामी, प्रहरी सहायक निरीक्षक, हरिसिद्धि प्रहरी कार्यालय ०६३ भदौ ४ गते हामीलाई १२ बजे राति माउण्ट भ्यू रेसिडेन्ट्समा मान्छे थुनेर राखेको छ भन्ने खवर आयो र हामी त्यहाँ गयौ। त्यहाँ कोलनीका ७र८ जना मान्छे जम्मा भएका थिए। उनीहरूले घर नम्बर २९ मा मान्छे थुनेको रहेछ उद्धार गनुप¥यो भने । त्यहाँ २ जना पाले र एक जना भान्छे रहेछन् । थुनिएका मान्छेले झ्यालबाट हेरे । हामीलाई सुरक्षागार्डले भित्र पस्न नदिएपछि माथि फोन गरेर हामी राति २ बजे त्यहाँबाट फर्केका हौं । भोलिपल्ट चौधरीको गाडीमा लक्ष्मीकान्तलाई जावलाखेल पु¥याएका हौं । घनबहादुर देउवा, हवल्दार, हरिसिद्धि प्रहरी कार्यालय माउण्ट भ्यू रेसिडेन्ट्समा मान्छे निगरानीमा राखेको भन्ने खवर भदौ ४ गते राति कोलनीका बासिन्दाबाट हामीलाई आएपछि असई भरतसिंह धामीको नेतृत्वमा ४ जना प्रहरी गएका थियौ । त्यहाँ कोलनीका ५÷७ जना मानिस रहेछन् । हामीले त्यहाँ चौधरी ग्रुपले मान्छ किड्न्याप गरेर राखेको रहेछ भन्ने थाहा पायौं । भोलिपल्ट भदौ ५ गते बिहान ६ः३० बजेको हाराहारीमा चौधरीका मान्छे थुनिएर राखिएको मान्छेलाई लिन आएका रहेछन् । कोलनीका मान्छेले उनीहरूलाई फर्काए । त्यसपछि हामी २÷३ जना त्यहाँ गएका थियौ । मिडियाका मान्छेहरू, चौधरीका मान्छेहरू त्यहाँ थिए । पछि ८÷९ बजे चौधरी कै गाडीमा राखी जावलाखेल पु¥याई दिएका हौं । त्यसपछि के भयो हामीलाई थाहा छैन । जनार्दन राजभण्डारी, अध्यक्ष, कोलनी सोसाइटी २०६३ भदौ ४ गते ११ वजे राति समाचारमा विष्णु महेश्वरी हनुमानढोका प्रहरी कार्यालयबाट हाम्फालेर आत्महत्या गरेको सुन्यौ । महेश्वरी २९ नम्बरको घरमा बस्ने गरेको मान्छे कसरी आत्महत्या ग¥यो भनी घर नं २९ मा कोलनीका अन्य साथीहरूसहित गयौं । त्यहाँ रहेका पालेलाई सोध्दा विष्णु महेश्वरी त्यहाँ नबस्ने जानकारी गराए । को बस्छ भनी सोध्दा चौधरीको गेष्ट बस्ने गरेको र कसैसँग पनि भेट गर्न नदिनु भनेको गार्डले बताए । गार्ड बाहिर आउँदा ढोका बन्द गरी आएका थिए । हामीले थुनिएको व्यक्तिलाई भेटेर कुरा गर्न खोज्दा गार्डले दिएन । त्यसपछि हरिसिद्धिको प्रहरी कार्यालयमा फोन ग¥यौ । असईको नेतृत्वमा ४ जना प्रहरी आएका थिए । उनीहरूलाई पनि भित्र पस्न दिइएन । उनीहरुले जावलाखेलमा फोन गरे । भित्र नपस्नु भन्ने आदेश छ भन्दै उनीहरू राति पौने दुई बजे फर्किए । भोलिपल्ट भदौ ५ गते बिहान ६ बजेको हाराहारीमा चौधरीको मान्छे सेतो कारमा थुनिएका लक्ष्मिकान्तलाई लिन आएको जानकारी हामीलाई गेटकापालेले दिएपछि हामीले उनीहरूलाई त्यसै फर्कायौं । हामीले मिडियाका मान्छेलाई खबर गरेपछि मिडियाका मान्छे आए । हामीले जवरजस्ती थुनेर राखिएका लक्ष्मीकान्तलाई तल ल्यायौ । ८ ः ३० बजे चौधरी ग्रुपका जे.पी.साह आए । उनले लक्ष्मीकान्तलाई उनकै अनुरोधमा राखेको बताएका थिए । लक्ष्मीकान्तले भारत जाने भनेपछि चौधरीलाई भारत जानको लागि टिकटको व्यवस्था गर्न अनुरोध गरेपछि हुन्छ भनेका थिए । हाम्रो प्रयासमा जावलाखेल प्रहरीमा लक्ष्मीकान्तलाई जिम्मा लगाइयो । शशिकान्त शर्मा, लक्ष्मीकान्तका छोरा म अफिसबाट श्रीमतीको सुत्केरी हुने समय भएकोले उसलाई र्पुयाउन जयपुर गएको थिए ँ। यता चौधरीले ९१ लाख हिनामिना ग¥यो भनी हल्ला चलाएको रहेछ। चौधरी ग्रुरुपको मोहन ओझाले मलाई लिन भारतको जयपुर पुगे, म र भाइ नेपाल आयौं । मलाई ललितपुर जिल्ला प्रहरी कार्यालयमा ल्याएर बुझाए । पछि हनुमानढोकामा लगियो । त्यहाँ मलाई यातना धेरै दिइयो । मलाई हनुमानढोकाबाट ललितपुर भदौ ४ गते पठाएपछि मुद्दाको प्रक्रिया अगाडि बढाइएको हो। मुद्दा चलाउनुअघि २७ दिन बिना पूर्जी प्रहरी हिरासतमा राखी यातना दिइयो। मलाई एफआईआर मा ५० लाख ५० हजार हिनामिना गरेको भनी मुद्दा चलाएको छ । मैले दुई पटक गरी विष्णु महेश्वरीलाई ६० लाख दिएको हुँ । मसँग महेश्वरीलाई दिएको पैसाको भर्पाई छैन । अख्तियार दुरुपयोग अनुसन्धान आयोगद्वारा चौधरी ग्रुपले २ करोड हिनामिना गरेकोबारे मुद्दा चलाएको भनी राजधानी पत्रिकामा समाचार छापेपछि त्यो मिलाउनु छ भनी विष्णु महेश्वरीले मसँग पैसा लगेको हो । मलाई बुवासँग भेट गर्न दिइएन । हनुमानढोकामा केरकार गरेको बेला विष्णुको मृत्यु भएको हो । मैले चौधरीको पैसा हिनामिना र हिनामिना गरेको छैन, मलाई फसाइएको हो । अब मेरो भारतमा रहेको परिवारको बिचल्ली हुन्छ । जेपी साह र महेशराज पन्त, चौधरी ग्रुप शशिकान्तले कम्पनीबाट लगभग ९२ लाख रकम हिनामिना गरी भागेको थियो । उसलाई पक्राउ गर्न हामीले नेपालस्थित भारतीय दुतावास, परराष्ट्र मन्त्रालय र प्रहरीलाई आग्रह गरी मुद्दा जिल्ला प्रहरी कार्यालय जावलाखेलमा दिएका हौ । शशिलाई कहिले र कहाँबाट पक्राउ गरी ल्याएको हो हामीलाई थाहा छैन । उनीहरूको पसल प्रहरीले बन्द गरेको हो । लक्ष्मीकान्तले छोरालाई छोड्नु प¥यो भनेको हो । उसले बस्ने व्यवस्था गरी दिन भनेकोले हामीले मानवीयताका कारण बस्ने व्यवस्था मिलाएका हो । कति दिन राखियो थाह भएन । फोन काटेको पनि थाहा भएन । हामीले उसलाइ थुनेर राखेको नभई आश्रय दिएका हौं । विष्णु महेश्वरीले प्रहरी कार्यालयमा आत्महत्या गरेको सुनियो । दुःख लाग्यो, शशिकान्त र विष्णु महेश्वरी दुवै जना हाम्रैमा काम गर्थे । केशवप्रसाद अधिकारी एसपी उपत्यका अपराध अनुसन्धान शाखा, हनुमानढोका काठमाडौं चौधरी ग्रुपमा काम गर्ने शशिकान्तले १ करोड भन्दा बढी रकम हिनामिना गरेको भनी चौधरी ग्रुपले हामीलाई भनेका थिए । हामीले शशिकान्तलाई पक्राउ गरेका छैनौ । उसलाई चौधरीको मान्छेले ल्याउने र लाने गरेको थियो । शशिकान्तले ६० लाख विष्णु महेश्वरीलाई दिएको बयान दिएपछि महेश्वरीलाई पक्राउ गरेका हौ । उसले केरकारको समयमा थुक्न जाने बाहानमा हामफाली आत्महत्या र्गयो। केरकारको समयमा लापरबाही भएको देखिएकोले इन्सेपेक्टर ओम राणासहित चारजनालाई विभागीय कारवाही हुँदैछ । भारतीय दुतावासको सहयोगमा शशिकान्तलाई चौधरी ग्रुपले ल्याएको रहेछ । मैले लक्ष्मीकान्तलाई चौधरी ग्रुपले थुनेर राखेको भन्ने सुनेको थिए । मैले उपत्यकाको अपराध हेर्ने भएको हुँदा ललितपुरका प्रहरी प्रमुखसँग धेरै पटक मोबाइलमा सम्पर्क गरे, तर सम्पर्क हुन सकेन । श्रीनन्दन झा, लक्ष्मीकान्त बसेको घरका मालिक लक्ष्मीकान्त शर्मा मेरो घरमा बस्दै आएका थिए । उनको छोरा शशिकान्त शर्मा चौधरी ग्रुपमा काम गर्दथ्यो । लक्ष्मीकान्तले सानेपा मै गणपति किराना पसल संचालन गर्दै आएका थिए । लक्ष्मीकान्तलाई असार ७ गते प्रहरीले पक्राउ गरी जावलाखेल लगेको थियो । उनलाई प्रहरीले विनापूर्जी पक्राउ गरेको हो । मैले पक्राउ पूर्जि माग्दा त्यो नभएको भन्दै सहयोग गर्न एसपी माधवप्रसाद नेपालले भनेका थिए । उनलाई जावलाखेलमा २ दिन राखी ०६३ असार ११ गते चौधरीलाई बुझाएको थियो । लक्ष्मीकान्तलाई प्रहरीले पक्राउ गरेपछि उनको पसल बन्द गरी सबै सामान चौधरी ग्रुपले लगेको थियो । कोठाको समान समेत चौधरीले नै लगेको हो । प्रहरीले पसल बन्द गरेको होइन । माधवप्रसाद नेपाल, एसपी, ललितपुर जिल्ला प्रहरी कार्यालय शशिकान्त शर्माले रकम हिनामिना गरेको भनी चौधरी ग्रुपबाट उजुरी परेपछि हामीले पक्राउ आदेश जारी गरी सबै ठाँउमा परिपत्र गरेका थियौ। शशिकान्त भदौ ४ गते पक्राउ परेको पत्रसाथ हनुमानढोकाबाट हामीकहाँ पठाइयो। अहिले मुद्दा अन्तिम चरणमा पुगिसकेको छ। चौधरी ग्रुपले शशिकान्तको वुवालाई थुनेर राखेको रहेछ भनी उद्धार गरी स्थानीय बासिन्दाले हामीलाई भदौ ५ गते बुझाए। उनको हिनामिनामा कुनै हात नभएका कारण उनको सालो र श्रीनन्दन झालाई बुझाएका हौ। जहाँ उजुरी परेका छ त्यहाँ नै केरकार गर्नुपर्छ। अन्यत्र केरकार गर्न पाइँदैन। किन हनुमानढोकामा केरकार गरियो त्यो त्यही नै हजुरहरूले सोध्दा राम्रो हुन्छ। जहाँसम्म प्रहरीले लक्ष्मीकान्तको पसल बन्द गरेको भन्ने कुरा छ, त्यसमा हाम्रो हात छैन। हामीले लक्ष्मीकान्त शर्माको पसल बन्द गरेका छैनौं । स्थलगत अध्ययन टोलीको नामावली १. बाबुराम विश्वकर्मा इन्सेक मध्यमाञ्चल क्षेत्रीय कार्यालय २. विमलचन्द्र शर्मा इन्सेक केन्द्रीय कार्यालय ३. रमेश पौडेल हिमराइट ४. दीपा कोइराला सिभिक्ट ५. गोपीकृष्ण भट्टराई इन्सेक ललितपुर ६. प्रेम खड्की इन्सेक (तत्काल समितिले तयार पारेको अनुसन्धानको प्रतिबेदन जस्ताको तस्तै )